Dosyada işçinin her iki dönemdeki çalışmalarının sona ermesiyle ilgili Sosyal Güvenlik Kurumu’na bildirilen çıkış kodları dışında herhangi bir yazılı delil bulunmadığından kıdem ve ihbar tazminatının kabulü gerekir.

9. Hukuk Dairesi         2016/27487 E.  ,  2020/10937 K.

“İçtihat Metni”

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı tarafından davacının iş akdine son verildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 2007 yılında kendi isteğiyle ayrıldığını, tüm alacaklarını aldığını, 31.12.2010 tarihinde ise işyerini terk ederek istifa ettiğini beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshi ve buna bağlı olarak davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı işçi 10.10.2002-10.02.2012 tarihleri arasında davalı işyerinde iki dönem halinde çalışmış olup, ilk dönem çalışması işveren tarafından Sosyal Güvenlik Kurumu’na 08 koduyla, ikinci dönem çalışması ise 03 koduyla bildirilmiştir. Mahkemece davacının son dönem çalışmasında çıkış kodunun 03 (istifa) olarak bildirildiği bu durumun aksinin davacı tarafından gerek yazılı gerekse de tanık anlatımlarıyla ispatlanamadığı gerekçesiyle sadece ilk dönem çalışması için yapılan hesaplamaya göre hüküm kurulmuştur. Mahkemenin değerlendirmesi hatalıdır. Şöyle ki, dosyada davacının her iki dönemdeki çalışmalarının sona ermesiyle ilgili Sosyal Güvenlik Kurumu’na bildirilen çıkış kodları dışında herhangi bir yazılı delil bulunmamaktadır. Davacının son dönem çalışmasına ilişkin davalı işyerinden istifa etmek suretiyle ayrıldığı yönünde herhangi bir belge ya da tanık anlatımı bulunmadığından davacının çalıştığı her iki dönem için de kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı kabul edilmeli ve 1475 sayılı İş Kanunun 14/2 maddesi uyarınca son ücretten ve tüm dönem için hesaplama yapılarak davaya konu tazminatlarla ilgili hüküm kurulmalıdır. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 07/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.