Hesaplamanın tamamen yazılı delil niteliğindeki giriş-çıkış kayıtlarına göre yapılması durumunda fazla çalışma ücretinden indirime gidilmemelidir.

9. Hukuk Dairesi         2016/21136 E.  ,  2020/6763 K.

“İçtihat Metni”

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hüküm, süresi içinde taraflar vekillerince temyiz edilmiş, davalı vekilince duruşma talep edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verilmiş olmakla Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davalı şirkette 27.07.2011 tarihinde çalışmaya başladığını, İnsan Kaynakları ve İdari İşler Müdürü olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin 07.04.2014 tarihinde haksız olarak feshedildiğini, davacının en son ücretinin brüt 6.781,79 TL olduğunu, bununla beraber asgari geçim indirimi, 250TL yol, yemek yardımı ve diğer mali /sosyal hakların verildiğini, fazla mesai ücretleri, hafta tatili ücretleri ve diğer hak edişlerinin ödenmediğini, davalı iş yerinde normal günlük çalışmanın 08.00-18.00 saatleri arasında olduğunu, davacının altı gün 08.00-18.00 saatleri arasında çalıştırılmış olduğunu, ancak haftanın 3-4 günü çıkış saati, iş durumuna göre 22.00, 23.00, 24.00, 01.00’e kadar uzamış olduğunu, fazla çalışmalar için hiçbir ödeme yapılmadığını, davacının ayda en az 2-3 hafta tatilinde iş yerine gelerek çalıştığını, buna rağmen davacının hafta tatili çalışma ücretlerinin de ödenmediğini, davacının son ücretinin yol ücreti dışında SGK’ya doğru bildirilmiş olduğunu, önceki dönem ücretlerinin ise sigorta bildirimlerinin eksik olduğunu iddia ederek fazlaya ilişkin talep ve dava hakkını saklı tutarak ve belirsiz alacak olarak 1.000 TL fazla çalışma ücreti ile 500 TL hafta tatil çalışması ücreti alacağının faizleri ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının, davalı iş yerinde 01.10.2011 tarihinde Personel Uzmanı olarak işe başlamış olduğunu, haklı sebeplere istinaden 08.04.2014 tarihinde de İnsan Kaynakları Müdürü olarak sözleşmesinin feshedilerek işten çıkartıldığını, davacının işe başlama tarihi olarak belirttiği 27.07.2011 tarihinin gerçeği yansıtmadığını, çalışanların maaşlarının banka hesaplarına yattığını, yatırılan tutarın içinde maaş, Asgari Geçim İndirimi gibi diğer sosyal hakların dahil olduğunu, davacının 2012-2013 yıllarındaki aylarda maaşlarındaki farklılıklarının davacının maaşından kullandığı avanslardan kaynaklandığını, davalı iş yerinde hiçbir çalışanın fazla mesai yapmadığını, mesai bitiminde servisine binerek iş yerinden normal mesai bitiminde ayrılmış olduğunu, davalı iş yerinde haftanın beş günü saat 08.00-18.00 saatleri arasında çalışıldığını, her gün 1 saat öğle arası tatili bulunduğunu, aynı şeklide davalı iş yerinde hafta tatilinde çalışma olmadığı gibi davacının iş yerinde yaptığı hafta sonu çalışması bulunmadığını, davacının 17.03.2014-07.04.2014 tarihleri arasında yıllık izinlerini kullanmış olduğunu, davacının izin süresi bitiminde 08.04.2014 tarihinde iş başı yapmak için iş yerine geldiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçi fazla çalışma ücreti isteğinde bulunmuş, Mahkemece isteğin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyaya giriş-çıkış kayıtları sunulmuş, hükme esas alınan bilirkişi raporunda bu kayıtlara göre hesaplamaya gidilmiş, kayıtların sunulmadığı dönem için ise tanık beyanlarına göre fazla çalışma ücreti belirlenmiştir.
Mahkemece gerekçesiz olarak, tanık beyanlarına göre hesaplanan giriş-çıkış kayıtlarının bulunmadığı dönemle ilgili hüküm kurulmamış, kayıtlara göre hesaplandığı belirtilen alacak için ise takdiri indirim yapılmıştır. Dairemiz uygulamasına göre hesaplamanın tamamen yazılı delil niteliğindeki giriş-çıkış kayıtlarına göre yapılması durumunda fazla çalışma ücretinden indirime gidilmemelidir.
Öte yandan dosya içinde söz konusu giriş-çıkış kayıtları da bulunmamaktadır. Bilirkişi raporunda hesaplamanın kayıt sunulan dönem için kayıtlara göre yapıldığı belirtilmiş olsa da dosyada kayıtlar yer almadığından rapor bu yönden denetlenememiştir.
Mahkemece yapılacak iş hesaplamaya esas alınan giriş-çıkış kayıtlarının dosyaya celbi sağlandıktan ve kayıtlara göre hesaplanan alacakla ilgili gerekli denetim yapıldıktan sonra indirime gidilmeksizin karar vermek, kayıtların sunulmadığı dönem için tanık beyanları doğrultusunda hesaplanan alacakla ilgili indirim hususu da düşünülerek olumlu olumsuz karar vermekten ibarettir.
3- Dava dilekçesinde hafta tatili ücreti 500,00 TL olarak talep edilmiş ve buna göre harcı yatırılmıştır. Bilirkişi tarafından düzenlenen hesap raporundan sonra ıslah dilekçesinde bu konudaki talep daraltılmıştır. Dava dilekçesinde talep edilen alacak miktarının ıslah talebinde azaltılması davayı kısmen geri alma mahiyetinde olup ancak davalının açık rızası ile yapılabilir. Somut uyuşmazlıkta davalı tarafın bu yönde açık muvafakati olmadığından hafta tatili ücreti talebi bakımından reddedilen kısım yönünden kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına vekalet ücretine hükmedilmelidir.
Yukarıdaki bent uyarınca yapılacak inceleme sonucuna göre, takdiri indirim dışında reddedilen alacak miktarları bulunduğunda vekalet ücreti ile yargılama giderleri yönünden bu husus dikkate alınmalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,
30/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.